Kulinere horisonne

Met die opkomende somervakansie het my director ons geskiet vir ete. Sy sou aanvanklik saamgegaan het maar op die ou einde het sy net haar betroubare plastiekvriend saamgestuur om die rekening te betaal.

Natuurlik is ons na ‘n tradisionele Koreaanse restaurant, waar ek weer gesidder het aan die blote gedagte van enige vreemde rou gediertes wat opgedis mag word.

Gelukkig was dit weereens ‘n baie lekker en aangename, “platvloerse” ervaring. Om die hele aand so kruisbene aan tafel te sit is nie baie gemaklik nie, maar in Rome maak jy soos die Romeine!

Soos oudergewoonte het die klomp bordjies en bakkies met bykosse aangevlieg gekom op silwer skinkborde. Die meerderheid weereens bloedrooi gedokter so ek het dit ‘n mis gegee. Daar was darem ander disse wat ek wel kon eet. Die “hoofgereg” was weer ‘n lekker vleisie op die Koreaanse kole en mens roep hom by die naam “Galbi” of dan gemarineerde varkribbetjie. Saam met die vleisie het ons darem ‘n paar prawns ook gekry en dan ook ‘n stuk varkvel wat gebraai moes word. Dit het ek verseker nie ge-eet nie!

 

 

 

 

In die kommentaar van my vorige inskrywing is ek aangese om my kulinere horisonne te verbreed (anders kan ek nie gaan Noraebang nie), so hier volg dit nou en ek hoop regtig dit was genoeg 😉

Die enigste bykos, wat my altyd so bietjie dwars in die krop steek is die sywurmpapies of “pondegi” soos hulle dit hier noem. Die vorige keer wat ek by die spesifieke restaurant was was dit ook een van die bykosse. Ek was nuuskierig oor die smaak maar het dit maar ter wille van myself en my geselskap nie probeer nie.

Hierdie keer was dit anders…

Ek het die outjies goed bestudeer en uitgekyk en besluit om dit tog te probeer. Ek het lank gewik en geweeg, maar uiteindelik het die papie sy weg na my mond gevind. Ek moet net byse dat ek natuurlik iets om te drink en iets lekkerder om te eet byderhand gehou het, net in geval ek probleme ondervind om die dingetjie af te sluk 😉

 

 

So, die enkele papie is in my mond en ek weet nie regtig wat om daarmee te doen nie en was dadelik spyt oor my besluit om dit te probeer. Wel, om dit heel in te sluk tel seker nie regtig as “ek het dit ge-eet nie” en toe volg die volgende brawe stap. Ek skuif die kalant stadig en versigtig met my tong tot tussen my kiestande in en begin kou. Dit kraak onder my tande soos ‘n insek wat nader kennis maak met die sool van ‘n skoen. “Crunchy exterior, but soft and mooshy on the inside” Dis toe ook nou net hier waar ek beluit die ding moet nou afgesluk word voor die varkvleisies weer kom hallo se. ‘n Groot sluk lemonade om die stukkies soos ‘n hand vol pille afgesluk te kry en sommer ‘n groot hap vleis in blare toegedraai met knoffel en uie daarby.

Nou wil julle seker weet hoe dit proe…wel, dit is nie te sleg nie. Vir een; dit het vir my so effense neutgeur, maar proe soos iets vars uit die see, maar met ‘n melerige tekstuur, so half styselagtig soos mielies of die rys wat mens hier kry.

Al wat ek weet is dat ek dit nie weer doen nie…dis nie die smaak wat my afsit nie, maar die hele idee dat ek ‘n gogga eet!!!

Op ‘n ander, minder maagdraaiende noot…

Geniet julle week, want ek is op my somer vakansie!!! Ek weet nie waarheen ek oral gaan en wat ek als gaan sien nie, maar ek vertel julle as ek terug is. Die keer gaan ek waar die pad my vat of dan nou die eerste beste bus 😆

Damyang Park

 

Ek het hier aan die begin van die lente saam met die kinders gaan piekniek hou in Damyang by die Gwangju Eco Lake Park. Dit is nie ‘n baie groot park nie, maar is regtig iets om te sien. Die natuurskoon is regtig stunning en die meer is omring deur hoe berge wat pryk met groen bome sover as wat jy kan sien. Die blomme helder die landskap op met al die kleure van die reenboog. My gunsteling was dan natuurlik die plate magrietjies wat sommer so wild in die veld groei.

 

 

Ek het die naweek weer daar ‘n draai gaan maak om die plek sonder jillende kinders om my te ervaar. Die reen het my sleg gevang, maar toe dit eers ogehou het was dit weereens pragtig. Dis baie groener en die plante het verwoed gegroei. Dan moet ek ook byse dat die Koreane nie rerig toelaat dat daar verlepte plante rondstaan nie. Die goed word sommer uitgeruk en nuwes word geplant. Die park word regtig so goed instand gehou dat dit alles altyd so nuut lyk.

 

 

 

 

 

 

 

 

Die vinnige reentjie het gesorg vir ‘n drukkende humiditeit, maar gelukkig het die son nie regtig uitgekom nie, want anders sou ek baie vinniger huiswaarts gekeer het. Ons het ‘n paar interessante voels gesien en dan ook baie gehoor en nie gesien nie. Daar is enorme spinnekopwebbe in die park en dit het so mooi gelyk na die reen. Die lig was egter te sleg om ‘n mooi foto te kon neem, maar ek het darem so paar van die harige bewoners genader vir ‘n fotosessie 😉

 

Ek het die mooiste skoenlappers gesien en kon net van die een spesie mooi foto’s geneem kry, want die ander (mooier) bottervliegies het nektar gedrink by bome, wat dit baie moeilik gemaak het om af te neem.

Die goed sit ook nie stil nie en dis nogal frustrerend.

 

Miswolke het van ver oor die berge aangerol gekom wat die uitsig op die meer vir my net nog mooier gemaak het. Ek was dan ook so gelukkig om ‘n skilpad te kon sien, asook ‘n paar skurwe paddatjies in ‘n dammetjie bo in die park. Ek het egter ook ‘n padda gekry wat in die slag gebly het en dis duidelik dat ‘n skerpbekvoel hom bygekom het.

 

 

 

Oral was daar swerms kleurvolle naaldekokers van bloedrooi tot swart en wit. Ek het my verkyk aan al die diertjies wat uitgekom het na die reen. Alles het sommer so skoon en vars gelyk!

 

 

 

 

 

 

 

 

Na ‘n middag se stap en explore deur die park was ons goed honger en het ons op die eerste bus gespring terug stad toe. Daar het ons die bekende Ori-gil of dan nou “Duck street” gaan besoek waar ons ‘n vorige keer die heerlikste Ori-tang (eendbredie) ge-eet het. Hierdie keer het ons egter besluit op Ori-gogi wat ‘n eendvleis roerbraai affere is.

 

 

Die bykosse het die een bakkie na die ander hul weg na ons tafel gevind en soos gewoonlik het ek my nie veel daaraan gesteur nie, want dit brand alles net te veel! Daar was darem weer die gebruiklike ommelet en ek maak my so ewe reg om heerlik daaraan te smul, terwyl die res hulle vergryp aan die spicy kimchi en ander “onkruid”. Genade, ons!!! Ek het byna gesterf, want ek weet nie wat daar in was nie, maar dit het 7 soorte hel uit my gebrand en ek is natuurlik uitgelag oor ek al die kleure van die reenboog geword het. Intussen staan die eendjie lekker en prut en ek lek behoorlik mylippe af, want dit gaan mos nie brand nie. Dit het nie die vorige keer teruggebyt nie, so hoekom sal dit nou!

Reg! 1,2,3 vat ‘n lekker groot happie, net om amper by die dood om te draai! Die vrou het seker gesien ek kry swaar, want sy het so ewe komkommers en waterlemoen vir my aangedra! So lekker as wat dit was sit ek nie gou weer my mond daaraan nie. Nou weet ek hoekom hulle altyd cartoons teken met stoom wat by hul ore uitkom!

Voor ek vergeet…tussen die bykosse was daar ‘n nuwe bakkie wat ons nie voorheen gekry het nie en dis wat daarin gele en loer het…

 

 

 

 

 

 

 

 

Afgesien van al die hel, was dit ‘n heerlike dag en naweekuitstappie.

Wat ek toe, nou en nog wil wees…

Wipneus het gevra…

Dis snaaks hoe ‘n mens se drome verander en soveel meer realisties word, maar dis seker maar hoe dit werk as jy groot word en besef hoe die dinge werk. As klein dogtertjie kon ek myself ure vermaak met net ‘n potlood en papier. Ek het verwoed geteken en geverf en daar was altyd ‘n hele ritueel wat gevolg moes word as ek die dag besluit ek wil my lyfie nou kunstenaar hou. My pa het vir my tot ‘n esel gebou, sodat ek buite, in vrede, kon verf. Sonder dat my ma moes bekommer oor die gemors wat daarmee saamgaan. Ek het nog altyd daarvan gehou om te teken en te verf en om met klei te speel en my een droom was om ‘n kunstenaar te word. Die medium het my nie gepla nie, maar omring deur die kunste wou ek wees. Later was daar drome van op die verhoog wees en ek het dit selfs oorweeg om drama te gaan swot…

Dan het ek natuurlik ook gedroom van dokter word. My arme kleinboet het gedurig deurgeloop en ek het as kleintjie ‘n fasinasie met verbande gehad. My pa moes altyd my “einas” in ‘n verband sit. Daar is actually foto’s waar ek seker so 4 jaar oud was, en ek onthou dit soos gister, en my pa my hele lyf in verbande toegedraai het. Net my oe het uitgesteek en toe het die mummy lekker sports gehad! Ek het 2 jaar terug besluit om medies te gaan swot na 6 jaar op universiteit. Die idee het ook vinnig verby gegaan toe ek besef het dat dinge in die hospitale ook nie meer te hot is nie en dan sou ek natuurlik ook nie tevrede wees om net ‘n GP te wees nie. O nee, ek wil ingewikkelde operasies doen en daarvoor moet jy spesialiseer, so altesaam so 13 jaar se swot. Ek het toe maar gesettle vir ‘n navorsingspos in ‘n mediese veld wat regtig ongelooflik was. Bloed en derms is die laaste ding wat my uitgross en ek sal my middagete kan eet terwyl ek met die een hand in iets/iemand se derms rondgrawe. Maar, as jy my nou wil naar maak kan jy dit met kos doen! Moet my nie forseer om iets te eet waarvan ek nie hou nie, want dan is dit verby!

Iets wat regdeur my lewe egter vasgeklou het aan my binneste is my passie vir allerhande gediertes. Ek onthou as kind was daar baie bloukopkoggelmanders in ons omgewing en ek het hulle altyd met ‘n stokkie bekruip en dan hul lyfies gekrap, terwyl hul so in die son le en bak. Ek het my moeder grys hare gegee met al die afvlerk en afbeen gediertes wat ek by die huis angebring het. Want gesond moes hulle gesond! As hulle dit nie gemaak het nie is daar begrafnis gehou, met blomme en ‘n kruis van stokkies en die works! My ma het altyd so histeries geraak as ek met ‘n oogpister by die huis aankom en ek sal nooit vergeet hoe ek haar met goggas kon verpes nie. My pa het my ook gewys hoe om ‘n sprinkaan te vang sonder dat die helsem jou stukkend skop.

Saam met my pa het ek baie gaan visvang en my gunsteling tyd naas die actual outing, was om te help om die vis skoon te maak. Nou nog mag dit nie gebeur sonder dat ek by is nie. Ek moes mooi kyk hoe lyk dit binne en dan eers kon my pa alles uithaal. Dis juis dan wat ek so lekker gespeel het. Ek het die organe oopgesny om te kyk hoe dit binne lyk en het altyd gewonder hoe alles werk. Dis nou maar een ding wat my laat tick en dit is om te weet hoe goed werk. Ek het vele werkende elektriese toestelle uitmekaar gehaal en moerse pakslae gekry, want dit het nooit weer gewerk nie. So het ek geleer dat speakers die coolste magnete in het en dat die motor van ‘n radiobeheerkarretjie baie ander cool goed kan doen as om net die karretjie te laat ry. Ek het ook geleer dat “ball bearings” magic “albasters” in het en dat jy MOOI moet korrel as jy ‘n spyker wil vasslaan!

Op ‘n stadium het tale my baie gefassineer en was dit ook ‘n opsie toe ek moes universiteit toe, maar heelaas het B.Sc geseevier. Ek het dit gate uit geniet en het uitgesien na dierkunde prakties, waar talle gediertes onder my skalpel deurgeloop het. ‘n Veearts wou ek ook word,m aar ek het een vakansie by ‘n veearts gewerk en maar besluit dat dit te boring is vir my. So interessant as wat dit kan wees…daar is ook net soveel goed wat nuut bly en as jy dit eenkeer gesien of gedoen het dan het jy dit gedoen. Ek is een wat variasie nodig het en ek raak hopeloos te gou verveeld. Op die ou einde het ek in dierfisiologie gespesialiseer en ook biomonitering en ekotoksikologie sam met dit gedoen. Interessante velde, maar werk is daar min. Ek kon netsowel beeldende kunste gaan swot het!

Nou sit ek in Korea en leer vir ‘n klomp skrefies Engels…not my dream job!

Daar is so baie goed wat ek nog sal wil doen en sal wil wees, maar ongelukkig is tyd die beperkende faktor.

Maar eendag as ek groot is wil ek ‘n:

kriminoloog;

forensiese patoloog;

fotograaf;

explorer;

reisjoernalis/fotograaf;

argeoloog;

sterrekundige;

relic hunter;

internasionale spy (mens kan droom);

profesionele swerwer (ek werk daaraan);

en nog vele meer;

WEES!!!!

Ek tag nou vir MockaJava en wie ookal nog nie getag is nie en wil saamspeel….

Om te squat of te knyp, dit is die vraag…

Wipneus het my so wyle terug gevra om ‘n post te skryf oor die Koreaanse badkamers of dan meer spesifiek die toilette. So, na aanleiding van min tot geen inspirasie is dit dan nou waarmee ek julle gaan probeer vermaak…

In baie parke en by sommige russtoppe op die lang pad is daar nog van die tradisionel Koreaanse puttoilette. Die goed lyk vir my kompleet soos ‘n krip wat begrawe is. Ek weier, na 7 maande, nog steeds om die blerrie goed te gebruik, want dit spel net disaster as jy my luck het. Om die outjie te gebruik moet jy die hele squat-aksie uitoefen en dis al klaar ‘n challenge vir my en die kans dat dit op ‘n gemors gaan uitdraai is groot. Iemand (sal nie name noem nie) wat ek ken het juis so bietjie gegly in so noodgedwonge squat-aksie en al wat die persoon gese het was “Dit was ‘n gemors en verder se ek niks!” Net daar het ek ook besluit om eerder te knyp as om ‘n kans te waag.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Daai silwer HANDLE-THINGY links, is die flusher en in die hoek kan mens die asblikkie sien.

 

Ek het al soveel kere moes badkamer toe gaan en as ek die deur oopslaan en daai put staar vir my, verdwyn daai nood soos mis voor die son. Dis seker maar ook wat hulle bedoel met “stagefreight”.

 

Ter illustrasie: ‘n Koreaanse ou wat ‘n put van sand gebou het op die strand en vir ons “gepose” het. 1-2-3 SQUAT!!!

 

Daar is egter oor die algemeen baie meer Westerse toilette en sommige van die plekke het van die tradisionele toilette asook gewone toilette wat dan duidelik gemerk word “foreigners only”. Mens kan egter Korea besoek of hier bly, soos ek, sonder om ooit een van daai toilette te moet gebruik.

‘n Ander vreemde verskynsel wat my natuurlik baie uitgross is die feit dat hulle nie die toiletpapier in die toilet afspoel nie, maar in ‘n OOP drommetjie langs die toilet gooi. Ek weier en ek gee nie om wat ek laat verstop nie, maar flush sal ek hom flush. By my woonstel doen ek natuurlik net wat ek wil en is nie veel gepla met hul reels as dit daarby kom nie. Ek weet egter van ‘n paar mense wie se toilette al verstop het, maar ek was tot dusver nog bevoorreg om die toiletpapier te kon wegspoel sonder ‘n oorstroming 😉

Dan, van die een uiterste na die ander…

Mens kry hier ook sulke toilette wat lyk of aliens dit hier aangebring het en ek het so ruk terug by die waterpark vir die eerste keer so model van nader beskou. Natuurlik moes ek mos nou weer die knoppies gaan staan en druk het. Dis hel om so nuuskierig te wees! Ek het my klere gaan aantrek in die toilette, want ek is nou nie een om soos die ander kaalgat tussen almal rond te staan nie. Klaar aangetrek en reg om te waai, staan ek eers die storie so en uitkyk. Alles is natuurlik in Koreaans, so ek weet nie wat gaan vir wat nie en toe dog ek, wel, ek gaan nou knoppies druk tot daar iets gebeur. Dit was nie so slim nie…

 

 

 

 

 

Toe ek weer sien toe kom daar so pypie vanaf die agterkant van die toiletbak te voorskyn en toe dit ophou beweeg spuit daar ‘n jetstraal water uit wat jou ‘n “instant” enema sal gee. Ek het my gat afgeskrik en sommer aan die lag gegaan, want hier spuit die straal water letterlik tot bo teen die deur en ek weet nie hoe om dit te stop nie. Die water loop so teen die deur af en vorm ‘n swembad op die vloer. Ek laat sak toe so vinnig ek kon die toiletdeksel net om te veroorsaak dat die water aan die kante uitspuit! Dit was ‘n moerse entertaining gemors en ek het lekker vir myself gelag.

Later het ek toe uitgevind vir wat al daai knoppers is. Ek weet verseker die rooie is vir stop! Die ander is vir warm of koue water en as jy ‘n kind is druk jy ‘n ander knoppie sodat die pypie wat water spuit verder uitkom. Dan is daar ook glo ‘n knoppie wat jy moet druk om jou droog te blaas 😆 (Dis nou as daar nie toiletpapier is nie, wat omtrent 100% van die kere die geval is met hierdie toilette.

Nee kyk, ek het nou al geleer om altyd tissues by my te he en om te knyp vir die dood as ek moet.

Hier is alles ‘n avontuur, van iets so gewoon soos om toilet toe te gaan tot om hier rond te travel. Al wat ek kan se is : Never a dull moment” of dalk is dit net ek wat myself altyd in sulke situasies kry…