Vryheid

 

 

 

 

 

Ek het so 3 naweke terug besoek afgele aan Gangwando-provinsie in die Noord-ooste van Suid-Korea. Hierdie provinsie is bekend vir sy natuurskoon en is ‘n baie gewilde destinasie in die winter vir almal wat ski. In die somer is die berge groener as wat mens kan dink en ryslande le oral uitgestrek om verder toe te voeg tot die skoonheid.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ek het die Sondag oggend 1am op ‘n trein geklim en 4am in Seoul aangekom, waar ek moes rondhang tot 8am vir die groep om ons te kom oplaai. Daar was geen ander manier om betyds daar te wees nie. Absolute malligheid, maar dit was die moeitewerd. So het ons die 3uur lange, pad aangedurf na Pyeongchan waar als begin het.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eers moes elkeen allerhande vrywaringsvorms invul en teken natuurlik en dan wou hulle nog weet hoeveel jy weeg ook! So is ek toe sommer in die eerste groep ingedeel en is ons space suits aan ons oorhandig en is ons die berg op! Dit was ‘n baie mooi dag en ‘n heerlike koel windjie het gewaai. Die meeste het bietjie begin uitfreak, maar seinde ek al die bungi-ding gedoen het was ek heel rustig en ontspanne. Ek dink ek was dalk ook te moeg om om te gee.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ons is mooi ingelig van wat ons presies moet doen en dat ons onder GEEN omstandighede moet ophou hardloop nie. Ek dink dit was vir sommiges ‘n bitter pil om te sluk, want om by ‘n berg af te hardloop is nie exactly die natuurlikste ding om te doen nie.

 

 

 

 

 

My beurt om vryheid te ervaar het vinnnig gekom en ek is sommer vinnig aan my “pilot” vasgemaak en die valskerm is in die lug gehelp. Mens moet nogal werk om teen daai 400m hoë berg af te hol, want as daai valskerm eers ‘n briesie gevang het, hou hy jou goed terug. Dis die ongelooflikste gevoel as jy eers in die lug is. Niks hou jou vas nie en jy kan volkome ontspan. Die uitsig is ongelooflik met die blokke ryp, geel, ryslande en die blink rivier wat onder jou verby spoel.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Die rit was net hopeloos te vinnig verby en my landing was nie so sag soos hulle belowe het nie. Die ou het die sandbank gemis en my in ‘n hoop klippe tot stilstand gebring!

 

 

 

 

 

 

Na die hele affêre is ons na ‘n ander deel van die rivier om kwansys te river raft, maar die ouens het nie ‘n idee wat ‘n rapid is nie! Dit was eerder ‘n glorified kanoe trip in ‘n raft, maar dit was tog ook pret! Ons het maar resies gehou en geswem vir wat dit werd was.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Droog aangetrek is ons weer terug op die bus met die hoop dat ons 9pm in Seoul sal wees, wat beteken ek is so 1am by my huis. Ek sal mos so gelukkig wees…

 

Die ergste verkeer wat ek nog beleef het en ons stop 5ure later (half 12) by die subway stasie. Ons is toe maar met die subway treinstasie toe, maar die eerste trein huistoe was eers 6am! Nodeloos om te se, dit was ‘n baie laaaaang Maandag en om op ‘n treinstasie te sit en wag was nie juis lekker nie.

 

All in all, was dit nie te bad nie (ek was bietjie teleurgestel oor daar nie rerig enige adrenalien by betrokke was nie), maar ek doen dit nooit weer aan myself om so ver te reis vir ‘n dag nie! So vind ek toe ook later uit dat hier ‘n plek is waar mens kan paraglide in my stad! Nice!

 

 

 

Wat wil jy weet?

Girl en Boer wou weet wanneer hulle kan vra vrae…

Ek is nooit getag nie, maar nou ja…vra dan nou maar wat julle wil weet en ek sal probeer antwoord!

Bib, ek reken jy kan ook nou maar die tag doen 😉

Een woord (tag) vir twee

Wip en Girly het my getag om hulle in slegs een woord te beskryf.

Wel, ek ken nog nie regtig vir Girl lank en goed genoeg nie, maar ek het reeds vir haar gese ek dink sy’s ‘n treat.

Oor Wip moes ek egter lank gaan dink, want ek dink nie daar is net een woord om haar mee te beskryf nie…op die stadium wil my kop net nie werk om nuwes uit te dink nie!

Ek het egter besluit op palet. Ek sal sekerlik moet verduidelik…Wel, ‘n palet bevat al die kleure wat nodig is om ‘n meestersuk van te maak en vir my verteenwoordig elke kleur iets anders en moois. Rooi – jou goeie hart en die onbaatsugtige liefde vir ander, Geel – die sonskyn wat jy in my lewe sit met jou lag, Blou- (verseker nie kalm nie) jou wilskrag.

Jy’s ‘n juweel vriendin!

Nou tag ek die wat wil en die volgende mense, maar julle hoef nie ‘n inskrywing te doen nie, kom plak dit sommer in die comments…

Vlam, Wip, Bib, Sonkind, BB en Rosa

Umeda

Die gebou van onder

 

 

Die Umeda “sky building” is ‘n merwaardige gebou in die Kita distrik van Osaka en staan ook bekend as “New Umeda city”. Die gebou is die 7e hoogste gebou in Osaka en een van die stad se mees herkende landmerke (as jy dit van die regte kant af sien, bygese. As mens dit van die verkeerde kant af sien lyk dit soos enige ander gebou en vat dit jou 2 aande se ronddrentel om dit op te spoor!)

 

 

 

 

 

 

Die gebou bestaan uit twee torings van 40 verdiepings elk. Die torings word verbind met brue en roltrappe (vanaf die 39e vloer) wat oor die atrium-agtige spasie van 150m, in die middel, strek.

 

 

 

Die atrium van bo met die restaurant

Die ligte lyk soos ‘n ring van vuur

 

 

Roltrappe vanaf vloer 39

 

 

Die gebou is 173m hoog en mens vat ‘n glashysbak tot bo. Die hysbak word omring deur ‘n swart kapsule tot omtrent halfpad op en dan, onverwags, verdwyn dit en sien jy net stadsliggies en hoe vrek hoog jy is. Genoeg om enige iemand se hart te laat gaan staan, selfs myne! Van waar die hysbak stop op die 39e vloer vat mens ‘n roltrap oor na die ander toring, terwyl jy rustig die uitsig kan waardeer.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Die uitkykpunt word die “floating garden observatory” genoem. Nie dat daar sprake van enige tuin op die dak is nie, maar eerder ‘n tuin van helder liggies wat jou glimlaggend groet. Die 360 grade uitsig is werklik fantasties en in die dag kan mens tot van die eilande is die verte aanskou.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Daar is ook ‘n gewilde restaurant op dieselfde vlak met groot venters wat uitkyk oor die stad. Daar is vertrekke met interaktiewe meubels wat jou op ‘n visuele reis laat gaan, asook banke vir paartjies om so saam na die sterre en die liggies te sit en kyk. Ek moet se, dit sal enige date spesiaal maak…

 

In die kelder van die gebou is daar ook die “Tokami-koji” restaurant laan, wat die vroee Showa Era van Osaka uitbeeld.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

All in all, verseker die moeitewerd om te besoek en al kry mens ‘n beter idee van die gebou in die dag, dink ek dis baie mooier in die nag!